ningit or ninguit, ebat, nxit, 3, v. n. [Gr. nifei; cf. nix…], it snows. I Lit. ningit… cum ninxerit
caelestium molem mihi… – (b) in the pass. form: torum istud spatium, qua
pluitur et ninguitur… * II. Transf. to shower down, scatter: ningunt rosarum
Floribus Lucr. 2, 627.
*ningor, oris, m. [ningo], a fall of snow